کد مطلب:859 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:340
پوشاندن بدن در نماز
مسأله 796 ـ مرد باید در حال نماز، اگر چه كسی او را نمی بیند عورتین خود را بپوشاند، و بهتر است از ناف تا
زانو را هم بپوشاند.
مسأله 797 ـ زن باید در موقع نماز، تمام بدن حتی سر و موی خود را بپوشاند و احتیاط مستحب آنست كه كف
پا را هم بپوشاند، ولی پوشاندن صورت به مقداری كه در وضو شسته می شود و دستها تا مچ و روی پاها تا مچ پا لازم
نیست. اما برای آنكه یقین كند كه مقدار واجب را پوشانده است، باید مقداری از اطراف صورت و قدری پائین تر از مچ
را بپوشاند.
مسأله 798 ـ موقعی كه انسان قضای سجده فراموش شده یا تشهد فراموش شده را بجا می آورد، بلكه بنابر
احتیاط مستحب در موقع سجده سهو هم، باید خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
مسأله 799 ـ اگر انسان عمداً، یا از روی ندانستن مسأله، در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است.
مسأله 800 ـ اگر در بین نماز بفهمد كه عورتش پیدا است، باید آنرا بپوشاند و احتیاط مستحب آنست كه نماز را
تمام كند و دوباره بخواند، خصوصاً اگر پوشانیدن آن احتیاج به وقت معتدّبه داشته باشد ولی اگر بعد از نماز بفهمد كه
در نماز عورت او پیدا بوده، نمازش صحیح است.
مسأله 801 ـ اگر در حال ایستادن لباسش عورت او را می پوشاند ولی ممكن است در حال دیگر، مثلاً در حال
ركوع و سجود نپوشاند، چنانچه موقعی كه عورت او پیدا می شود، به وسیله ای آنرا بپوشاند نماز او صحیح است. ولی
احتیاط مستحب آنست كه با آن لباس نماز نخواند.
مسأله 802 ـ انسان می تواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند، ولی احتیاط مستحب آنست
موقعی خود را با اینها بپوشاند كه چیز دیگری نداشته باشد.
مسأله 803 ـ انسان در حال ناچاری می تواند در نماز خود را با گل بپوشاند.
مسأله 804 ـ اگر چیزی ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد كه پیدا می كند، اقوی
اینست كه نماز را تأخیر بیندازد و اگر چیزی پیدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظیفه اش نماز بخواند. و چنانچه در اول
وقت نماز را رجاءاً بخواند و بعداً معلوم شود كه تا آخر وقت لباس پیدا نمی كرده نماز او صحیح است.
مسأله 805 ـ كسی كه می خواهد نماز بخواند، اگر برای پوشاندن خود حتی برگ درخت و علف و گل و لجن
نداشته باشد و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چیزی پیدا كند كه خود را با آن بپوشاند در صورتی كه احتمال بدهد كه
ناظر محترم او را می بیند، باید نشسته نماز بخواند و برای ركوع و سجود باسر اشاره نماید و بهتر آنست كه به قدری خم
شود كه عورتش پیدا نباشد و برای سجود كمی بیشتر از ركوع خم شود و مهر را بالا بیاورد و پیشانی را بر آن بگذارد، و
اگر اطمینان دارد كه ناظر محترم او را نمی بیند، احتیاط مستحب آنست كه دو نماز ایستاده بخواند و موقعی كه ایستاده
است قُبل خود را با دست بپوشاند و در یكی از آن دو نماز، ركوع و سجود را بجا آورد و در دیگری بجای ركوع و سجود
با سر اشاره نماید و اقوی كفایت قسم دوم است.
زانو را هم بپوشاند.
مسأله 797 ـ زن باید در موقع نماز، تمام بدن حتی سر و موی خود را بپوشاند و احتیاط مستحب آنست كه كف
پا را هم بپوشاند، ولی پوشاندن صورت به مقداری كه در وضو شسته می شود و دستها تا مچ و روی پاها تا مچ پا لازم
نیست. اما برای آنكه یقین كند كه مقدار واجب را پوشانده است، باید مقداری از اطراف صورت و قدری پائین تر از مچ
را بپوشاند.
مسأله 798 ـ موقعی كه انسان قضای سجده فراموش شده یا تشهد فراموش شده را بجا می آورد، بلكه بنابر
احتیاط مستحب در موقع سجده سهو هم، باید خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
مسأله 799 ـ اگر انسان عمداً، یا از روی ندانستن مسأله، در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است.
مسأله 800 ـ اگر در بین نماز بفهمد كه عورتش پیدا است، باید آنرا بپوشاند و احتیاط مستحب آنست كه نماز را
تمام كند و دوباره بخواند، خصوصاً اگر پوشانیدن آن احتیاج به وقت معتدّبه داشته باشد ولی اگر بعد از نماز بفهمد كه
در نماز عورت او پیدا بوده، نمازش صحیح است.
مسأله 801 ـ اگر در حال ایستادن لباسش عورت او را می پوشاند ولی ممكن است در حال دیگر، مثلاً در حال
ركوع و سجود نپوشاند، چنانچه موقعی كه عورت او پیدا می شود، به وسیله ای آنرا بپوشاند نماز او صحیح است. ولی
احتیاط مستحب آنست كه با آن لباس نماز نخواند.
مسأله 802 ـ انسان می تواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند، ولی احتیاط مستحب آنست
موقعی خود را با اینها بپوشاند كه چیز دیگری نداشته باشد.
مسأله 803 ـ انسان در حال ناچاری می تواند در نماز خود را با گل بپوشاند.
مسأله 804 ـ اگر چیزی ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد كه پیدا می كند، اقوی
اینست كه نماز را تأخیر بیندازد و اگر چیزی پیدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظیفه اش نماز بخواند. و چنانچه در اول
وقت نماز را رجاءاً بخواند و بعداً معلوم شود كه تا آخر وقت لباس پیدا نمی كرده نماز او صحیح است.
مسأله 805 ـ كسی كه می خواهد نماز بخواند، اگر برای پوشاندن خود حتی برگ درخت و علف و گل و لجن
نداشته باشد و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چیزی پیدا كند كه خود را با آن بپوشاند در صورتی كه احتمال بدهد كه
ناظر محترم او را می بیند، باید نشسته نماز بخواند و برای ركوع و سجود باسر اشاره نماید و بهتر آنست كه به قدری خم
شود كه عورتش پیدا نباشد و برای سجود كمی بیشتر از ركوع خم شود و مهر را بالا بیاورد و پیشانی را بر آن بگذارد، و
اگر اطمینان دارد كه ناظر محترم او را نمی بیند، احتیاط مستحب آنست كه دو نماز ایستاده بخواند و موقعی كه ایستاده
است قُبل خود را با دست بپوشاند و در یكی از آن دو نماز، ركوع و سجود را بجا آورد و در دیگری بجای ركوع و سجود
با سر اشاره نماید و اقوی كفایت قسم دوم است.